Zacznę od tego, że nie pamiętam takiej historii w całym moim motoryzacyjnym życiu.
Zdarzyło się (jak zresztą każdemu raz w roku) że nadszedł termin wykonania przeglądu technicznego. Więc standardowo - w samochód i na sprawdzoną stacje diagnostyczną. A tam mechanior mówi że z przeglądu nici bo sworzeń wywalony i maglownica mu się nie podoba. Co do sworznia - pełna zgoda, hałasował od pewnego czasu, ale maglownicę sobie obejrzałem - suchutka, luzy w normie, skręca normalnie... koniec końców przeglądu nie podbił.
Nim się zaopatrzyłem w sworzeń, w czasie jazdy poszedł mi dym z koła. Powód - trzyma zacisk (ten robiony). No to ciśnienie w górę. Po rozebraniu zacisku okazało się, że tłoczek cofa się dopiero po odkręceniu odpowietrznika. Diagnoza - przewód elastyczny się rozwarstwił i trzyma. No to dwa elementy do roboty, na szczęście po jednej (lewej) stronie. A że zbliżał się planowany urlop i nie zaplanowany wyjazd, zrobiłem zaopatrzenie w części i w niedzielę do szwagra garażu - i robimy. Problem zaczął się tuz po zdjęciu koła. Chcemy odkręcić przewód gumowy, ale główka na metalowym stoi i koniec. Ani czyszczenie, psikanie, stukanie i podgrzewanie nie pomogły. Więc zdjęliśmy zabezpieczenie, wysunęliśmy ostrożnie oba przewody z gniazda i odkręcamy gumowy. Udało się, zamontowaliśmy nowy i chcemy przykręcać przewód do zacisku. Kolejny problem - oryginalna śruba nie mieści się w gnieździe przewodu. Po prześwięceniu producentów zamienników kilkoma niecenzuralnymi epitetami zdecydowaliśmy, że zdejmiemy ponadwymiarowy garb ze śruby pilnikiem. Po ok pół godziny śruba weszła w gniazdo, został test szczelności. Nowe podkładki miedziane, trochę niewymiarowe (oryginały nie do dostania) kilka dociągnięć siłowych (ale z wyczuciem) i w końcu sucho. Odpowietrzenie - hamulec chodzi jak ta lala
Zabieramy się za sworzeń.Prosto było tylko z odkręceniem nakrętki. Potem mocowanie się z wahaczem i ze sworzniem, odkręciliśmy amortyzator od zwrotnicy, łom w ręce i sworzeń już prawie nasz... Nagle huk i zaskoczenie, bo półoś wylazła cała ze skrzyni a amortyzator na ziemi... totalna załamka. Okazało się ze amortyzator był przerdzewiały i jak stracił oparcie na wahaczu to sprężyna siłą rzeczy go wypchnęła, wyciągając przy okazji półoś ze skrzyni i rozrywając osłonę przegubu. Zrezygnowany zadzwoniłem tylko do żony że nici z wyjazdu, samochodu nie ma i koszty się mnożą. Po ochłonięciu decyzja - samochód zostaje u szwagra, on pożycza nam swojego i jednak jedziemy. Części się zamówi przez internet i poskładamy to po powrocie. No to jadę samochodem szwagra (też Voyager kant). Po wyjeździe z drogi polnej na asfalt - coś trze o drogę. Dźwięk dochodzi z tyłu. Badamy co to jest - amortyzator się wyrwał z resoru. Śruba puściła. Stanu mojego ducha w tym momencie nie muszę Wam opisywać - miałem dość Voyagerów, samochodów, jazdy - wszystkiego. Żeby już nie przedłużać - w końcu pojechaliśmy (340 km w jedną stronę) na jednym amorku z tyłu, części zamówiłem, po powrocie złożyliśmy mojego do kupy (oczywiście z problemami) no i jeżdżę. Przy składaniu okazało się że druga maszeta też jest pęknięta, więc znów nas czeka robota. Poza tym wymiana oleju w skrzyni (trochę go wyciekło, więc nie będę robił dolewki tylko od razu wymiana statyczna z filtrem), wymiana tłoka zacisku, przewodu hamulcowego, amorka i sworznia z prawej strony (skoro lewa strona była tak słaba to prawa też jest), geometria po wszystkim, a potem jeszcze parę innych rzeczy do zrobienia.
Powiem tak, że komfort jazdy jest, przyjemność podróżowania niezmierna, ale tak upierdliwego samochodu w naprawie to jeszcze nie miałem... Mam nadzieje że starczy mi cierpliwości i wytrwałości na długo... a kasa jak będzie to będzie. Koniec
. A co do zamienników, no cóż, przywykniesz co to znaczy amerykańskie "bolt on", ciesz się że tylko starasz się utrzymać samochód w stanie "jezdności". Jak się montuje jakieś części performance to dopiero są jazdy, młotek często nie daje rady, o łatwości montażu zgodnie z instrukcją lepiej nie będę pisać bo może dzieci to czytają 
Gratuluje wytrwałości! 
mnie by szlag trafił. 
No i nie wiem czy opłaca się ładować kasę w Voyagera... w sumie to żaden unikat którego trzeba ratować przed śmiercią i walczyć z jego ciągłymi bolączkami. 
