http://www.roadrunners.pl/artykuly/300- ... jczyk.html

Zapraszam do przeczytania kolejnego artykulu, ktory ukazal sie w "Aucie po gwarancji".
Przyznam, ze jak do tej pory to najciekawszy art i wyczerpuje temat obejmujac opisem cala historie modelu, a nie tylko konkretny egzemplarz. Przy okazji zawiera szereg istotnych informacji dla osob zainteresowanych tym minivanem.

Jak zwykle wielkie podziekowania dla Cezara za prace wlozona w przepisanie i opracowanie tekstu na potrzeby publikacji w internecie, dla Jacka Ambrozika - autora, ktory wyrazil zgode na publikacje oraz dla chlopakow z flaming wheels za udostepnienie skanow.

Osobne podziekowania dla MichaLa ktory podzielil sie z nami fotami swojej Babci

Przy okazji, dla zainteresowanych, najlepsza baza informacji na temat minivanow Chryslera (angielski):
http://www.allpar.com/model/m/minivans.html

Jeszcze jedna wazna informacja, ktorej zabraklo w artykule. Otoz autorem sukcesu Voyagera/Caravanajest slynny Lee Iacocca, ktory uwazany jest za ocja Forda Mustanga

Jestem zachwycony tym, że takowy artykuł się pojawił!
Voyagerów na ulicach są tony, ale niestety większość ludzi tylko nimi jeździ i nie są zainteresowani jego historią, genezą powstania czy kontaktem z innymi miłośnikami Voyków.

Co do samego artykułu... wyłapałem kilka małych błędów
Albo mi się wydaje, albo tekst (a szczególnie fragmenty o silnikach i skrzyniach) są troche "antyamerykańskie" ? Czy jestem jakiś przewrażliwiony ?

Zdjęcia w artykule super (dziękuje też za zamieszczenie mojego strucla).

Moje trzy grosze...

Pierwsze koncepcje Vojagera z początku lat ’70 zakładały wykorzystanie napedu na tylną oś. Założenia zmieniono pod koniec lat ’70, przy opracowywaniu drugiej wersji i zaproponowano przedni napęd. Wtedy też zdecydowano o wykorzystaniu rozwiązań z należących do Chryslera europejskich zakładów. Jednak podwozie Horizona było zbyt małe aby zmieścić nadwozie minivana, użyto podwozia serii K (Reliant/Aries) o rozstawie osi zwiększonym o dwa cale przy niemal identycznej długości całkowitej. Pierwsza koncepcja pozostała na etapie glinianego modelu, nie zyskując aprobaty ówczesnego zarządu. Po krótkiej przerwie inżynierowie powrócili do prac nad vanem mieszczącym się w przydomowym garażu, w tym samym okresie doszło do zmian w zarządzie i na stanowisku prezesa, a sam projekt otrzymał zielone światło. Koszty wdrożenia projektu oszacowano na 700 mln USD.
W tym czasie Chrysler był dobrze reprezentowany w segmencie dużych vanów produkowanych pod markami Dodge i Plymouth. Osobowa wersja Plymoutha nosiła nazwę Voyager, którą bezpośrednio przejął nowy mini van.

Jak już wspomniał Radek należy pamiętać , że cały projekt byłby niemożliwy do realizacji bez wsparcia nowego prezesa koncernu Lee Iacocci , który przeprowadził Chryslera przez trudny okres przełomu lat’70/’80 i przywrócił firmie rentowność.
P.S.
Radek może zrobisz jakiś odnośnik do tego tematu w dziale Kawałek Historii ?

BOB, im więcej Twoich postów tym większy mój podziw dla Twojej wiedzy !
Może byś jakąś książke napisał czy coś ?

Co do moich zastrzeżeń:
Silnik 3.3 był już dostępny w pierwszej generacji.
Silnik 3.8 był już dostępny w drugiej generacji.
2.5 CRD to zmodyfikowany VM, a nie wypust Merca.

Jak dojde do czegoś jeszcze to dopisze

nie ma ani słowa o silniku 3.0 a to bardzo dobry, trwały i oszczędny motor. Ja ogólnie mogę sie wypowiedzieć o 3 gen. To był mój pierwszy samochód zza wielkiej wody. Rozwalił mnie przestronnością, wygodą i praktycznością. Ogromne amerykańskie kombiaki są ekstra ale nie są tak poręczne jak Vojek. Co tu dużo pisać, jak ktoś raz przesiądzie się z europejskiego kombiaka do amerykańskiego minivana od razu widzi różnicę przestrzeni i przestaje dostrzegać te wszystkie szczegóły do których czepiają się "znafcy" .

Z tego co kiedyś pokazywałeś to miałeś II gen. czyli 1991-1995.

A o 3.0 jest pare słów np. "Szczególnie polecana jest np. trzylitrowa, widlasta jednostka sześciocylindrowa (rodem z Mitsubishi samoregulacja zaworów, rozrząd paskowy). Motor jest dość wytrzymały, na rynku mamy niezłe zaopatrzenie w części - można ich szukać choćby w sklepach zaopatrujących użytkowników aut japońskich."